ပဲရစ္ (Paris)

ပဲရစ္သည္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ဧရိယာသည္ ၁၀၅ km² ျဖစ္ၿပီး ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ၏ အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္သည္။ 2007 ခုႏွစ္ စစ္တမ္းမ်ားအရ လူဦးေရ ၂ သန္းေက်ာ္ေနထိုင္ေသာ ၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္သည္။ စိန္းျမစ္သည္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ေဟာင္းကို ျဖတ္သန္းစီးဆင္းသည္။ ဂ်ာမနီမွ ျပင္သစ္သို႔ သြားမည္ဆိုလွ်င္ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္း၊ ေလယာဥ္ စသည္ျဖင့္ အလြယ္တကူ သြားလာႏိုင္သည္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ Frankfurt (Main) ၿမိဳ႕မွ ပဲရစ္္သည္ ၆၇၈ Km (မိုင္ ၄၂၀ ) ကြာေဝးသည္။ ICE (Intercity City Express) ဟုေခၚေသာ အျမန္ရထားျဖင့္ သြားမည္ဆိုပါက မိုင္ ၄၂၀ ေက်ာ္ကို ၃ နာရီ မိနစ္ ၅၀ ျဖင့္ေရာက္ေအာင္သြားႏိုင္သည္။

ဘယ္လိုသြားမလဲ

ဂ်ာမနီမွ ေစ်းအသက္သာဆံုးနည္းျဖင့္ ခရီးသြားလာခ်င္ပါက www.bahn.de ဆိုဒ္တြင္ ၂ လ ၃ လ ႀကိဳတင္၍ Booking လုပ္ထားႏိုင္သည္။ ထိုသို႔လုပ္ပါက 29 Euro ျဖင့္ သြားလာႏိုင္ၿပီး ပံုမွန္ေစ်းျဖင့္ သြားလည္မည္ ဆိုပါက ၁၀၆ ယူ႐ိုမွ် ကုန္က်မည္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္ ေစ်းသက္သာ ေစမည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုမွာ http://www.mitfahrgelegenheit.de/ ဟုု ေခၚသည့္ ကိုယ္ပိုင္ကားကို ကပ္စီးသည့္နည္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ Taxi နံပါတ္အနီျဖစ္မွသာ ခရီးသည္ တင္ေဆာင္ခြင့္ရွိသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ ကိုယ့္ဆီမွာေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ကားေမာင္းႏိုင္သူမ်ားကလည္း ဓာတ္ဆီဖိုးရ႐ံုမွ်ျဖင့္ သူစိမ္းခရီးသည္ကို တင္ေဆာင္သြားေလ့့ မရွိပါ။

ဂ်ာမနီမွာကေတာ့ ကုိယ္ပိုင္ကားစီးႏိုင္သူမ်ားပင္ ျဖစ္လင့္ကစား တစ္ၿမိဳ႕မွ တစ္ၿမိဳ႕သို႕ ခရီးႀကံဳတင္သည့္ စနစ္ရွိသည္။ http://www.mitfahrgelegenheit.de/ ဤဆိုဒ္တြင္ မိမိေနထိုင္သည့္ၿမိဳ႕မွ မိမိသြားလိုသည့္ၿမိဳ႕သို႔ ကားႀကံဳရွိမရွိ စံုစမ္းႏိုင္သည္။ ကားႀကံဳရွိပါက ကီလိုမီတာ ၁၀၀ ကို ၅ ယူ႐ိုႏႈန္းျဖင့္ အၾကမ္းဖ်င္းေတာင္းေလ့ရွိသည္။ Weekend Tickets ကို ဝယ္ထားၿပီး ရထားကို ရွယ္ယာလုပ္၍ စီးပါက အဆင္ေျပလွ်င္ ရထားအလကားစီးရသည့္ အျပင္ အျမတ္ေတာင္ ထြက္ႏိုင္သည္။ ဂ်ာမနီမွာကေတာ့ ေျပာတတ္ရင္ ေလယာဥ္ေတာ့ မသိပါ၊ ရထားကိုေတာ့ တရားဝင္ အလကားစီးႏိုင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ရာ Kaiserslautern ၿမိဳ႕မွ ပဲရစ္ၿမိဳ႕သည္ ကီလိုမီတာ ၆၀၀ နီးပါးရွိသျဖင့္ ကားခ ၃၀ ယူ႐ို ေပးရပါသည္။ ပထမေတာ့ ၃၅ ယူ႐ိုေပးရမည္ဟု ေျပာပါေသးသည္။ အသြားအျပန္လိုက္မည္ဟု ေျပာသျဖင့္ ယူ႐ို ၁၀ ေလွ်ာ့ေပးပါသည္။ ပဲရစ္ခရီးစရိတ္သည္ အသြားအျပန္ ယူ႐ို ၆၀ သာ က်ပါသည္။

ဘယ္လို တည္းမလဲ

တည္းခိုရာတြင္လည္း တည္ခိုးခန္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါသည္။ Pullman, MGallery, 5 star, Novotel ကဲ့သို႔ အဆင့္ျမင့္ ဟိုတယ္ႀကီးမ်ားတြင္ တည္းမည္ဆိုပါက တစ္ညလွ်င္ ယူ႐ို ၁၀၀ အထက္မွ ၅၀၀ အထိ ေသာက္ေသာက္လဲ ကုန္မွာ ေသခ်ာသည္။ ေစ်းသက္သာတာကို ေရြးခ်ယ္မည္ဆိုပါက Youth Hostel ဟုေခၚသည့္ လူငယ္မ်ား တည္းခိုရာ ၄ ေယာက္ ၆ ေယာက္ ၈ ေယာက္ ေပါင္းအိပ္ရသည့္ အေဆာင္မ်ားတြင္လည္း တည္းခိုႏိုင္သည္။

http://www.hostelbookers.com/ ဤဆိုဒ္တြင္ မိမိသြားလိုသည့္ ၿမိဳ႕ရွိ ေစ်းအခ်ိဳဆံုး တည္းခိုခန္းမ်ားကို အလြယ္တကူ ရွာေဖြႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တည္းခိုခဲ့တာကေတာ့ Novotel :) :) မဟုတ္ပါ။ Novotel ေဘးက Blue Planet Hostel ဟုအမည္ရေသာ လူငယ္ေဆာင္တြင္ တစ္ညကို ၁၆ ယူ႐ို ႏႈန္းျဖင့္ တည္းခိုခဲ့ပါသည္။ မနက္စာ အျဖစ္ ႏွစ္သက္ရာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ႏွင့္ ေပါင္မုန္႔ ႏွစ္ခ်ပ္လည္း ေကၽြးပါသည္။ ေစ်းသက္သာေသာ္လည္း အဆုိးဆံုးတစ္ခုမွာ ၿခံဳရန္ ေပးထားေသာ ေစာင္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေဟာင္းႏြမ္းေနသျဖင့္ အင္မတန္ သည္းခံၿပီး ၿခံဳခဲ့ရပါသည္။ေကာင္းေကာင္း အိပ္ရဖို႔ထက္ ေကာင္းေကာင္းလည္ရဖို႔ကိုပဲ ဦးစားေပးခဲ့တာလည္း ပါမည္။

အစားအေသာက္တြင္လည္း ဥေရာပႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ဘယ္ၿမိဳ႕ႀကီးကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ Mc Donald 's ႏွင့္ KFC ဆိုင္မ်ားကိုသာ မရမက ရွာေလ့ရွိပါသည္။ ထိုဆိုင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံပင္ကြာေသာ္လည္း ပံုမွန္ ေစ်းႏႈန္းမ်ားျဖင့္သာ ေရာင္းခ်ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ တစ္နပ္စာကို ၇ ယူ႐ိုမွ်ျဖင့္ စားသံုးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ၾကက္ေၾကာ္ႀကိဳက္သူမ်ားကေတာ့ KFC ကိုေရြးေလ့ရွိၿပီး ဘာဂါႏွင့္ အာလူးေခ်ာင္းႀကိဳက္သူမ်ားကေတာ့ Mc Donald's ကို ေရြးခ်ယ္ေလ့ရွိပါသည္။

ရထားလက္မွတ္မ်ား

ပဲရစ္မွာကေတာ့ Bus, RER, Metro, T စသျဖင့္ အစံုရွိပါသည္။ တစ္ခါစီး လက္မွတ္ တစ္ေစာင္ကို 1.70 ယူ႐ို ေပးရပါသည္။ ထိုလက္မွတ္သည္ မိမိသြားလိုသည့္ ေနရာသို႔ Zone 3 အတြင္း တစ္ေၾကာင္း သြားလာႏိုင္သည္။ ၂ ရက္ ၃ ရက္လည္ပတ္မည္ ဆိုပါက 10 times tickets ကို ဝယ္သင့္ပါသည္။ လက္မွတ္ ၁၀ ေစာင္ကို ၁၂ ယူ႐ို ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ၁၀ ေနရာစာ ၁၀ ခါ သံုးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ကို Zone မ်ား သတ္မွတ္ထားသျဖင့္ ထိုလက္မွတ္သည္ ၿမိဳ႕တြင္း ခရီးတို အျဖစ္ Zone 3 အတြင္းသာ အသံုးျပဳႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ပဲရစ္ၿမိဳ႕လည္ႏွင့္ မိနစ္ ၄၀ မွ် ေဝးေသာ ဗာဆိုင္းနန္းေတာ္သို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္လိုပါက RER ဗာဆိုင္း လက္မွတ္ကို ဝယ္ယူရမည္ ျဖစ္သည္။

ညပိုင္းတြင္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕သည္္ Light of the City ဟုေခၚရေလာက္ေအာင္ပင္ မီးေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ အလြန္ပင္ လွပပါသည္။ ညမထြက္ရအမိန္႕ ကာဖ်ဴးထုတ္ထားျခင္းမရွိသျဖင့္ ည ၂ နာရီ ၃ နာရီထိ ရထားမ်ား ကားမ်ားက ဥဒဟို ေျပးဆြဲလ်က္ ရွိသည္။ ေျမေအာက္ ဘူတာ႐ံုမ်ားတြင္ သတိမထားမိပါက ေန႔ႏွင့္ ညပင္ မွားႏိုင္သည္။

Eiffel Tower (အီဖဲ ေမွ်ာ္စင္)

Iron Lady ဟုတင္စားေခၚေဝၚၾကသည့္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕၏ သေကၤတ အီဖဲ ေမွ်ာ္စင္ကို ၁၈၈၉ ခုႏွစ္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါသည္။ ေမွ်ာ္စင္ ဒီဇိုင္း ေရးဆြဲသူ အင္ဂ်င္နီယာ Gustave Eiffel ၏ နာမည္ကို အစြဲဲျပဳၿပီး အီဖဲ တာဝါဟု ေခၚေဝၚခဲ့ၾကသည္။ အီဖဲတာဝါ၏ အလွအပကို ခံစားမည္ဆိုပါက ေန႔ေရာ ညပါ ခံစားပါမွ လံုေလာက္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ညဘက္တြင္ မီးသီးအလံုးေပါင္း ၂ ေသာင္းေက်ာ္၏ မီးေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ လွပေသာေမွ်ာ္စင္ႀကီးကို ျမင္ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ၿပီး ေန႔ဘက္တြင္ ျမင္ခင္းစိမ္းမ်ားႏွင့္ ပဲရစ္တစ္ၿမိဳ႕လံုး၏ အထင္ကရ အေဆာက္အဦးမ်ားကို တာဝါေပၚမွ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

အီဖဲတာဝါ၏ ညအလွ ႐ွုခင္း

ပဲရစ္ေမွ်ာ္စင္သည္ ၃၂၄ မီတာ (၁၀၆၃ ေပ) ျမင့္မားၿပီး အျမင့္တူ အထပ္ေပါင္း ၈၁ ထပ္ျဖင့္ တစ္ဆင့္ခ်င္း တည္ေဆာက္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဝန္ခ်ီကရိန္းႀကီးမ်ား မေပၚေသးမီကပင္ လူ႕လုပ္အားမ်ားျဖင့္သာ တည္္ေဆာက္ထားေသာ ကမာၻ႕အရွည္လ်ားဆံုး ေမွ်ာ္စင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားအတြက္ အဆင့္ ၃ ဆင့္ပါရွိၿပီး ပထမအဆင့္သို႔ ေရာက္ရန္ ေလွကားထစ္ ၃၀၀ ေက်ာ္ ရွိသည္။ ပထမအဆင့္မွ ဒုတိယအဆင့္သို႕ေရာက္ရန္လည္း ေလွကား ၃၀၀ ေက်ာ္မွ် ရွိသည္။ တတိယအဆင့္ ေမွ်ာ္စင္၏ ထိပ္ဆံုးသို႔သြားလိုပါက ဓာတ္ေလွကားျဖင့္သာ သြားေရာက္ခြင့္ ျပဳထားသည္။

စက္တင္ဘာ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၏ ေစ်းႏႈန္းအရ ေမွ်ာ္စင္၏ ထိပ္ဆံုးအထိ တက္မည္ဆိုပါက ၁၃.၁၀ ယူ႐ို ေပးရၿပီး ဒုတိယအထပ္ထိသာ တက္မည္ဆိုပါက ၈.၁၀ ယူ႐ိုေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယထပ္ အထိ ဓာတ္ေလွကားျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႐ိုး႐ိုးေလွကားျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း တက္ေရာက္ႏိုင္သည္။ အီဖဲတာဝါ၏ အေပၚဆံုးထပ္တြင္ ႏိုင္ငံတကာ အလံမ်ားႏွင့္ အီဖဲတာဝါမွ မည္မွ် ကြာေဝးသည္ကို ေဖာ္ျပထားသည့္ ပံုမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ အီဖဲတာဝါမွ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္ ၈၈၉၈ ကီလိုမီတာ ကြာေဝးသည္ဟု ေဖာ္ျပထားေသာပံုကို ဤသို႕ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသျဖင့္ ဝမ္းသာမိသည္။

Louvre Palace (လူဘေရ နန္းေတာ္ ျပတိုက္)

မိုနာလီဇာပန္းခ်ီကားႏွင့္ ဗီးနပ္စ္႐ုပ္တုတို႕ရွိရာ ကမာၻ႕အႀကီးဆံုးႏွင့္ အထင္ရွားဆံုးျပတိုက္ႀကီး တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္သက္တမ္းရွိေသာ နန္းေတာ္ေဟာင္းႀကီးကို ျပတိုက္အျဖစ္ ဖန္တီးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ျပတိုက္အတြင္း၌ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု၊ ေက်ာက္ဆစ္ပညာစသည့္ အႏုပညာလက္ရာေပါင္းမ်ားစြာကို ေတြ႔ျမင္ရမည္ ျဖစ္သည္။

Les Invalides (စစ္သခ်ၤဳိင္း)

ဗာဆိုင္းနန္းေတာ္