ကမာၻေပၚမွာ အရင္တုန္းက ေယာက်္ားေတြပဲ ရွိတာတဲ့ေလ။ ပရပ္မီးသယပ္စ္ကို မေက်နပ္တာနဲ႕ ဇုနတ္ဘုရားႀကီးက လူသားေတြကို လက္စားေခ်ဖို႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို စတင္ဖန္ဆင္း ခဲ့တယ္တဲ့။ သူမဟာ ပန္ဒိုရာေပါ့။ ရွည္လ်ားေသာ ဆံပင္၊ တင့္တယ္ေသာ ကိုယ္ေနဟန္နဲ႕ ခ်စ္ခင္စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ပန္ဒိုရာကို ဖန္ဆင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လွပတဲ့ ေသတၱာေလးနဲ႕ အတူ ကမာၻေျမေပၚကို ပထမဆံုးအမ်ိဳးသမီးေလး ေျခခ်ခဲ့တယ္ဆိုပဲ။ ဇုနတ္ဘုရားႀကီးက ေပးလိုက္တဲ့ ေသတၱာေလးကို တစ္သက္လံုး ဖြင့္မၾကည့္ဖို႕လည္း မွာလိုက္ေသးတယ္တဲ့။ ေယာက်္ားေတြခ်ည္းပဲ ရွိတဲ့ ကမာၻေလာကကို စတင္ေရာက္ရွိလာတဲ့ ပန္ဒိုရာကို ခ်စ္ခင္စြဲလန္းသြားသူကေတာ့ ပရပ္မီးသယပ္စ္ ရဲ႕ ညီေတာ္ Epimetheus အပီမီးသယပ္စ္ပဲေပါ့။ အခ်စ္ဆိုတာ ဆန္းေတာ့ အဆန္းသားေနာ္။ သူတို႕ လက္ထပ္လိုက္ၾကၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ ပန္ဒိုရာက လွပတဲ့ ေသတၱာေလးကို မဖြင့္ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုပဲ။

ေသတၱာကေလးကို ဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ လွပတဲ့စီျခယ္မႈမ်ားေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ဇုနတ္မင္းရဲ႕ လက္စားေခ်မႈကို ပန္ဒိုရာ သေဘာေပါက္သြားေတာ့တယ္။ ေသတၱာအတြင္းမွာ နတ္ဘုရားတို႔သိရွိ သမၽွ မေကာင္းဆိုး၀ါး စိတ္ဓါတ္မ်ားကို ထည့္သြင္းထားတယ္ေလ။ ေသတၱာဖံုးကိုဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ ၀မ္းနည္းျခင္း၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္း၊ ေရာဂါစဲြကပ္ျခင္း၊ ႐ူးသြပ္ျခင္းႏွင့္ အျခားရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္တြ ထြက္က်ကုန္ၿပီး အဲ့ဒီကတည္းက လူသားမ်ဳိးႏြယ္တစ္ခုလုံးကို ထာ၀ရႏွိပ္စက္ဒုကၡေပး ေနေတာ့တာ ဒီေန႕ထိ ဆိုပါေတာ့။ ေသတၳာတြင္းမွ အဲ့ဒီမေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ထြက္ကုန္လို႕ ပန္ဒိုရာေၾကာက္လန္႔သြားခ့ၿဲပီး ေသတၱာဖုံးကို အျမန္ဆုံးျပန္ပိတ္လိုက္ေပမဲ့ ေနာက္က်သြားခဲ့တယ္ေလ။

ပန္ဒိုရာ ေနာင္တရမိေပမဲ့ နတ္ဘုရားေတြရဲ႕ လက္စားေခ်မႈ ေအာင္ျမင္သြားခဲ့တာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေသတၱာထဲမွာ စိတ္ဓါတ္တစ္ခု က်န္ရိွေန ေသးေၾကာင္း ပန္ဒိုရာသိရိွခ့ဲတယ္။ အဲ့ဒီ စိတ္ဓါတ္ကေတာ့ “ေမၽွာ္လင့္ျခင္း” (hope) ပဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူသားေတြဟာ ဒီေန႕ထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကိုယ္စီနဲ႕ အသက္ရွင္ေန ၾကတယ္တဲ့ေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေက်ာင္းေဆာင္ေလးမွာ အမ်ိဳးသမီးပံုေလးကို တိုင္လံုးအျဖစ္ထုၿပီး ဒီေန႕ထိတိုင္ ေတြ႕ျမင္ေနရျခင္း ျဖစ္တယ္တဲ့။

ဒီေနရာတဝိုက္မွာကေတာ့ နတ္ဖုရားေတြတြက္ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြကို ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီကိုေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ဆီက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္တို႕ စုေဝးရာ ပုဂံေဒသကို သြားလည္ခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ေပၚေပါက္လာမိပါေတာ့တယ္။

ဇုနတ္ဘုရားေက်ာင္း

ဒီေနာက္မွာေတာ့ မိုးေကာင္းကင္ကို အစိုးရတဲ့ Zeus ဇုနတ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ နတ္ဘုရားတို႕ရဲ႕ ဘုရင္ျဖစ္တဲ့ ဇုနတ္မင္းႀကီးရဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးကေတာ့ ဂရိနတ္အားလံုး လာေရာက္ပူေဇာ္ႏိုင္ေအာင္ ေဆာက္လုပ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဇုနတ္မင္းႀကီးကေတာ့့ ဂရိမွာ အျမင့္ဆံုးေတာင္ ျဖစ္တဲ့ အိုလံပီယာေတာင္ကုန္းကို အစိုးရတဲ့သူတဲ့ေလ။ အဲ့ဒီေတာင္ကုန္းႀကီးရဲ႕ နာမည္ကို အစြဲျပဳၿပီး ကမာၻမွာ အိုလံပစ္အားကစားၿပိဳင္ပြဲေတြကို ဒီေနရာေလးမွာ စတင္လာခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေလးႏွစ္တစ္ႀကိမ္ က်င္းပေနက်ျဖစ္တဲ့ ကမာၻ႕အိုလံပစ္အားကစားပြဲေတြကို ၂၀၀၄ မွာ ေအသင္၊ ၂၀၀၈ မွာ ဘီဂ်င္း နဲ႕ လာမဲ့ ၂၀၁၂ မွာေတာ့ လန္ဒန္မွာ က်င္းပမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယေန႕

ဒီေန႕မွာေတာ့ အိုလံပစ္အားကစားကြင္းႀကီးဆီကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကမာၻ႕ဖလားပြဲေတြ ကန္သြားခဲ့တဲ့ ကြင္းထဲမွာ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘီစီ ၇၇၆ ကေန ေအဒီ ၃၉၃ ထိ ေအသင္မွာပဲ ပထမဆံုးကမာၻ႕အိုလံပစ္ၿပိဳင္ပြဲေတြကို က်င္းပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၈၉၆ မွာေတာ့ ပထမဆံုးေခတ္ေပၚ အိုလံပစ္အားကစား က်င္းပခဲ့ပါတယ္။

အိုလံပစ္ရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ကေတာ့ အျဖဴေရာင္ေအာက္ခံမွာ နီ၊ျပာ၊ဝါ၊စိမ္း၊နက္ အေရာင္ ၅ မ်ိဳးပါတဲ့ ကြင္းကေလးေတြကို ခ်ိတ္ဆက္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အေရာင္မတူေပမဲ့ ေပါင္းစည္းျခင္းပါ။ ႏိုင္ငံတိုင္းရဲ႕ အလံေတြမွာ ဒီအေရာင္ေတြထဲက တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိဳးပါဝင္ေနၾကၿပီး အဲ့ဒီအေရာင္ေလးေတြ ေပါင္းစည္းေနၾကသလို အားကစားစိတ္ဓာတ္နဲ႕ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ေပ်ာ္ရႊင္ညီညြတ္စြာ ဆင္ႏႊဲျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။ ၁၉၁၂ ခုႏွစ္မွာ ျပင္သစ္လူမ်ိဳး Baron Pierre က ဒီဇိုင္းေရးဆြဲခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး မူလအေတြးကေတာ့ အိုလံပစ္စတင္က်င္းပတုန္းက ပါဝင္ခဲ့တဲ့ တိုက္ႀကီး ၅ တိုက္ကို အေရာင္ ၅ မ်ိဳးနဲ႕ ကိုယ္စားျပဳေဖာ္ျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေအသင္မွာ ေလွ်ာက္လည္ရတာ ေက်ာင္းသားေတြတြက္ တကယ့္ အခြင့္အေရးေကာင္းပါ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ သာမန္အားျဖင့္ Acropolic လိုေတာင္ကုန္းေပၚကို တက္မယ္ဆိုရင္ ၁၂ ယူရိုေပးရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းသား ၈ ေယာက္လံုးမွာ အီးယူေက်ာင္းသားကဒ္ေတြ ပါသြားတာဆိုေတာ့ ဥေရာပ ေက်ာင္းသားဆိုရင္ တစ္ျပားမွ မယူပါဘူး၊ ျပတိုက္ဝင္ေၾကး၊ ဘာေၾကး၊ ညာေၾကး ဘာမွကို ေပးစရာမလိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ 24 hours ticket တစ္ေစာင္မွ ၃ ယူရိုပဲေပးရပါတယ္။ ဒါ ဝယ္ထားလိုက္ရင္ Metro ပဲ စီးစီး၊ Bus ကားပဲ စီးစီး ႀကိဳက္ရာစီးလို႕ ရပါၿပီ။ ေအသင္မွာက နီ၊ ျပာ၊ စိမ္း ဆိုၿပီး Metro လိုင္းက ၃ လုိင္းပဲ ရွိေလေတာ့ သြားရတာ လြယ္ကူပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ အားကစားကြင္းကအျပန္ ညေနဘက္မွာေတာ့ ဂလိုက္ဖားရားကမ္းေျခဘက္ကို ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေအသင္ကမ္းေျခမွာ ေလညွင္းခံရင္ ကၽြန္ေတာ့္ ေရာင္းရင္းေတြကေတာ့ ကမ္းေျခက ဆိုင္ထဲမွာ ပင္လယ္စာေတြကို အားပါးတရ စားခဲ့ၾကတယ္ဆိုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဂရိေကာ္ဖီေလးကို ေသာက္ရင္း ေျမထဲပင္လယ္ရဲ႕ ကမ္းေျခအလွကို တစ္နာရီနီးပါး ထုိင္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဂရိေကာ္ဖီ