•Saturday, January 30, 2010
ဒီေန႕ေတာ့ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြ ဖိတ္တာနဲ႕Saarbrücken ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ကို အလည္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာမနီမွာ Saarland ဆိုတဲ့ ျပည္နယ္က ျပည္နယ္ ၁၆ ခုရွိတဲ့အနက္ တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ႕ အေနာက္ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာ တည္ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ကေတာ့ Saarbrücken ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံၾကားက နယ္စပ္ၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ Saarbrücken ဆိုတာကေတာ့ Saar နဲ႕ brücken ကို ေပါင္းစပ္ၿပီးေခၚတြင္ ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ Saar ျမစ္ေပၚက တံတားၿမိဳ႕ ေပါ့ေလ။ ေရွးဂ်ာမန္ေတြကေတာ့ ေက်ာက္တံုးေတြနဲ႕ ေဆာက္ထားတဲ့ၿမိဳ႕လို႕လည္း အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ၾကပါတယ္။ brücken ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာလို တံတားကို ေခၚတာပါ။ ၿမိဳ႕ရဲ႕ တည္ေနရာကို ေအာက္က ေျမပံုေလးမွာ အလြယ္တကူ ၾကည့္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာင္းနဲ႕ဆို တစ္နာရီေလာက္ ရထားစီးသြားရံုနဲ႕ ေရာက္တာမို႕ ဒီၿမိဳ႕ေလးကို သြားလည္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ၁၇ ေယာက္နဲ႕ အတူသြားရတာဆိုေတာ့ ရာသီဥတုဆိုးေပမဲ့ ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွင္းေတြ အရမ္းက်တဲ့ ရာသီမို႕ လမ္းသြားတဲ့အခါ ဂရုစိုက္ရပါတယ္။ ႏွင္းေတြက က်ေနတုန္းခဏပဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတာပါ။ ႏွင္းက်ၿပီး ေရခဲအျဖစ္ ေျပာင္းသြားတဲ့အခါ ေျပာင္ေခ်ာေနတတ္ပါတယ္။ ဒီမ်က္ႏွာျပင္ေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ ကိစၥေပါ့။ အဲဒီက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖိတ္လို႕ သြားျဖစ္တာလည္း ပါပါတယ္။ ေက်ာင္းသားကဒ္ရွိေတာ့ လမ္းစရိတ္ေပးစရာ မလိုတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။
ဒီၿမိဳ႕ကို ဘာျဖစ္လို႕ လာတာလဲလို႕ ၿမိဳ႕ခံ သူငယ္ခ်င္းက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆီးေမးပါေတာ့တယ္။ Saar ဆားလ္ျမစ္ရွိလို႕ လာတာေပါ့လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမစ္ႀကီးနားတို႕၊ ျမစ္ငယ္တို႕ ျမစ္သားတို႕ စတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြဟာ ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာင့္ နာမည္ႀကီးသလို ဒီမွာလည္း ဆားလ္ျမစ္ရွိလို႕ ဒီၿမိဳ႕ေလးက နာမည္ႀကီးတာေပါ့ေလ။ လူဦးေရ တစ္သိန္း ရွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတဲ့ၿမိဳ႕ဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ေပါ့။
ဒါကေတာ့ St. John's Basilica ဘုရားေက်ာင္းပါ။
အရင္ဆံုးစေရာက္တဲ့ ေနရာကေတာ့ ဒီဘုရားေက်ာင္းေပါ့ဗ်ာ။ ျမန္မာျပည္မွာလိုပဲ ဘယ္ဧည့္သည္လာလာ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ဘုရားတို႕ေက်ာင္းတို႕လိုက္ပို႕သလိုေပါ့ေလ။ ဒီဥေရာပမွာလည္း ဘယ္ၿမိဳ႕ေနေန ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးေတြကို လိုက္ျပေလ့ရွိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ရဲတိုက္ေပါ့။ ခုလည္း ဒီၿမိဳ႕မွာ အဓိက ၾကည့္စရာကေတာ့ ရဲတိုက္ႀကီးပါပဲ။ သမိုင္းဝင္ေရွးေဟာင္းျပတိုက္ႀကီးကို မသြားခင္ ၿမိဳ႕ထဲကို အရင္ေရာက္တာေပါ့ေလ။ ဒါကေတာ့ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က ေခတ္မီ အေဆာက္အဦးတစ္ခုေပါ့။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဆားလ္ျမစ္ကို သြားၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ျမစ္လို႕သာဆိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိမွာေတာ့ ေခ်ာင္းသာသာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီက ျမစ္ေတြက ေသးတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီျမစ္ေလာက္ကေတာ့ ဟိုဘက္ဒီဘက္ ႏွစ္ခါေလာက္ အသာေလး လက္ပစ္ကူးလို႕ ရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေရခဲျမစ္နီးပါး ေအးခဲေနေတာ့ ကူးဖို႕ ေနေနသာသာ ျမစ္ေဘးေတာင္ ၾကာၾကာမရပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကေတာ့ ဆားလ္ျမစ္ေပၚက တံတားေလး တစ္စင္းပါ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ရဲတိုက္ႀကီးရွိရာ ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဖြဲ႕ေလး ခ်ီတက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒါေတာ့ ရဲတိုက္ႀကီးကို အေဝးက ျမင္ရတဲ့ပံုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးက ဘီစီ ၁၀၀ ေလာက္တုန္းက ေရာမအင္ပါယာႀကီးရဲ႕ အစိပ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီျပတိုက္ႀကီးမွ အလြန္တရာ ေရွးက်လွတဲ့ ေက်ာက္ဆစ္ပညာမ်ားနဲ႕ တကြ ေက်ာက္တုံးနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ရဲတိုက္ႀကီးကို အံဖြယ္ဘနန္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဆားလ္ ျမစ္ေပၚမွာ ေက်ာက္တံုးနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားႀကီးေတြက ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ေပမဲ့ ယေန႕တိုင္ အသံုးျပဳလို႕ ရေနေသးတာကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဂ်ာမနီမွာ ရွိတဲ့ အေဆာက္္အဦးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေက်ာက္တံုးႀကီးေတြနဲ႕ တစ္တံုးေပၚတစ္တံုးဆင့္ၿပီး ေဆာက္လုပ္ထားတာကိုလည္း ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ 
ကၽြန္ေတာ္တို႕က ေက်ာင္းသားေတြဆိုေတာ့ ျပတိုက္ေၾကးလည္း ေပးစရာမလိုခဲ့တဲ့အျပင္ ျပတိုက္မွ ဂ်ာမန္မေလးက ဂိုက္လုပ္ေပးတာေရာေၾကာင့္ အေတာ္အသင့္ ပိုနားလည္ခဲ့တာေပါ့ေလ။ သူမ ရွင္းျပခဲ့သေလာက္ထဲက ကိုယ္နားလည္သေလာက္ ျပန္လည္တင္ျပလိုက္ပါရေစ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အရင္ဆံုးစေခၚသြားတဲ့ ေနရာကေတာ့ ေရွးေခတ္က စစ္သည္ေတာ္ေတြ ဝတ္ဆင္ခဲ့တဲ့ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာမ်ားထားရာေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္သူက ဓားနဲ႕ခုတ္လွံနဲ႕ ထိုးတဲ့အခါ အသားကို အလြယ္တကူ မထိႏိုင္ ဝတ္ဆင္ရတဲ့ သံခ်ပ္ကာ အက်ႌႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေလးခ်ိန္အားျဖင့္ေတာ့ ၁၀ ပိႆာေက်ာ္မယ္ထင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သာဆို ဝတ္ဖို႕ေနေနသာသာ အက်ႌကို မ,မႏိုင္တာနဲ႕ပဲ ရန္သူသတ္တာ ခံရေလာက္တယ္။ အဲဒီ အက်ႌႀကီးကေတာ့ ဒီမွာပါ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သံဦးထုပ္ကို ျပပါတယ္။ အဲဒါေလးကေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ ေဆာင္းလို႕ ရပါေသးတယ္။ ဦးထုတ္က ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားရွိပါတယ္။ တစ္ခုက မ်က္လံုးေလး နည္းနည္းပဲ ေဖာ္ထားတဲ့ ဦးထုပ္နဲ႕ ေနာက္တစ္ခုက မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုလံုးျမင္ရတဲ့ဟာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္အိပ္ေလးလည္း ပါပါေသးတယ္။ ပံုေတြကေတာ့ ဒီမွာပါ။
အဲ .. ဒီျပတိုက္ထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားတစ္ခုေတြ႕ခဲ့တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္က ကစားခဲ့ဖူးတဲ့ ဇယ္ခတ္လို႕ရတဲ့ လူရိုးဆစ္ေလး ၃ ခုကို ေတြ႕ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားၿမိဳ႕ေတြမွာေတာ့ မသိပါ။ မံုရြာနယ္တစ္ဝိုက္ အညာမွာေတာ့ ငယ္ငယ္က ေက်ာက္ခဲအလံုးေလးေတြ ၅ လံုးနဲ႕ ဇယ္ခတ္တမ္း ကစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေက်ာက္ခဲလံုးေလးေတြ ၅ လံုးကို တစ္ခုေျမွာက္လိုက္ က်န္တစ္ခုေကာက္လိုက္နဲ႕ လက္ေခါက္လက္ျပန္ ကစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူတို႕ဆီမွာလည္း အဲဒီလို ကစားနည္းမ်ိဳးရွိေနခဲ့တာကို ေတြ႕ျမင္ခ့ဲရပါတယ္။ ဒီေန႕ေခတ္မွာေတာ့ ကစားၾကဟန္ မရွိလွပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဆီက ၅ ခု ကစားတာကို သူတို႕ဆီက ၃ ခုနဲ႕ ကစားတာပဲ ကြာပါတယ္။ ေအာက္မွာ ကစားတဲ့ အရိုးဆစ္ေလး ၃ ခုနဲ႕အတူ ကစားနည္းေတြကိုပါ ဂ်ာမန္လို ေရးထားတာကို ခုလို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အေျမာက္ေတြ တပ္ဆင္ထားတဲ့ေနရာေတြကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဒီေနရာႀကီးဟာ ဘုရင္နဲ႕ စစ္သားေတြသာသြားလာခြင့္ ရတဲ့ေနရာေတြေပါ့ေလ။ ဒီရဲတိုက္ႀကီး တည္ေဆာက္ဖို႕အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေက်ာက္တုံးေတြကို ျပည္သူေတြဆီကေန လုပ္ခေပးၿပီး ဝယ္ယူခဲ့တယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေရွးေခတ္က လူေတြရဲ႕ အမွတ္သေကၤတ တခ်ိဳ႕ကို ေလ့လာခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာက္တံုးတစ္ခု ထုဆစ္ၿပီးတိုင္း ထုဆစ္သူရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အမွတ္အသားတစ္ခု ေပးရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီ သေကၤတအေရအတြက္ေပၚမူတည္ၿပီး လုပ္ခအား ေပးတယ္လို႕ ရွင္းျပပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ သေကၤတေတြနဲ႕ ေက်ာက္ပံုးႀကီးကေတာ့ ဒီမွာပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တစ္ေထာင္ေလာက္ကတည္းက ဆိုေပမဲ့ ဒီေန႕ထိ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္တဲ့ လက္ရာေတြေၾကာင့္ ဒီၿမိဳ႕ကိုလာလည္ၾကတဲ့သူေတြလည္း မ်ားလွပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းႀကီးေရွ႕မွာ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပံုေလးပါ။
ႏွင္းေတြၾကားမွာ ရာသီဥတုက ေအးခဲေနခဲ့ေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ခင္မင္မွုကေတာ့ ေႏြးေထြးေနခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၁၇ ေယာက္လံုးက တစ္ေယာက္ တစ္ႏိုင္ငံစီေတြေပါ့။ အာဖရိကကလည္းပါတယ္။ အာရွကလည္းပါတယ္ေပါ့။အထူးသျဖင့္ အာဖရိကေတြနဲ႕ ေပါင္းျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ေရာက္တတ္ရာရာ ေျပာၾကရင္း အာဖရိကတိုက္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ဂါနာက သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ဂ်ာမနီက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အခင္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဥေရာပနဲ႕ အာဖရိက အိမ္ေထာင္ေရး၊ အခ်စ္ေရးအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ ေနာက္မွပဲ ေဖာက္သည္ခ်ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ခုေလာက္ဆို မ်က္စိလည္း ေညာင္းေလာက္ေရာေပါ့။ ဗဟုသုတ တစ္ခုတေလ ရသြားပါေစလို႕ ဆုမြန္ေျခြလွ်က္။
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
herostar
ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာင္းနဲ႕ဆို တစ္နာရီေလာက္ ရထားစီးသြားရံုနဲ႕ ေရာက္တာမို႕ ဒီၿမိဳ႕ေလးကို သြားလည္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ၁၇ ေယာက္နဲ႕ အတူသြားရတာဆိုေတာ့ ရာသီဥတုဆိုးေပမဲ့ ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွင္းေတြ အရမ္းက်တဲ့ ရာသီမို႕ လမ္းသြားတဲ့အခါ ဂရုစိုက္ရပါတယ္။ ႏွင္းေတြက က်ေနတုန္းခဏပဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတာပါ။ ႏွင္းက်ၿပီး ေရခဲအျဖစ္ ေျပာင္းသြားတဲ့အခါ ေျပာင္ေခ်ာေနတတ္ပါတယ္။ ဒီမ်က္ႏွာျပင္ေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ ကိစၥေပါ့။ အဲဒီက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖိတ္လို႕ သြားျဖစ္တာလည္း ပါပါတယ္။ ေက်ာင္းသားကဒ္ရွိေတာ့ လမ္းစရိတ္ေပးစရာ မလိုတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။ဒီၿမိဳ႕ကို ဘာျဖစ္လို႕ လာတာလဲလို႕ ၿမိဳ႕ခံ သူငယ္ခ်င္းက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆီးေမးပါေတာ့တယ္။ Saar ဆားလ္ျမစ္ရွိလို႕ လာတာေပါ့လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမစ္ႀကီးနားတို႕၊ ျမစ္ငယ္တို႕ ျမစ္သားတို႕ စတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြဟာ ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာင့္ နာမည္ႀကီးသလို ဒီမွာလည္း ဆားလ္ျမစ္ရွိလို႕ ဒီၿမိဳ႕ေလးက နာမည္ႀကီးတာေပါ့ေလ။ လူဦးေရ တစ္သိန္း ရွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတဲ့ၿမိဳ႕ဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ေပါ့။
ဒါကေတာ့ St. John's Basilica ဘုရားေက်ာင္းပါ။
အရင္ဆံုးစေရာက္တဲ့ ေနရာကေတာ့ ဒီဘုရားေက်ာင္းေပါ့ဗ်ာ။ ျမန္မာျပည္မွာလိုပဲ ဘယ္ဧည့္သည္လာလာ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ဘုရားတို႕ေက်ာင္းတို႕လိုက္ပို႕သလိုေပါ့ေလ။ ဒီဥေရာပမွာလည္း ဘယ္ၿမိဳ႕ေနေန ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးေတြကို လိုက္ျပေလ့ရွိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ရဲတိုက္ေပါ့။ ခုလည္း ဒီၿမိဳ႕မွာ အဓိက ၾကည့္စရာကေတာ့ ရဲတိုက္ႀကီးပါပဲ။ သမိုင္းဝင္ေရွးေဟာင္းျပတိုက္ႀကီးကို မသြားခင္ ၿမိဳ႕ထဲကို အရင္ေရာက္တာေပါ့ေလ။ ဒါကေတာ့ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က ေခတ္မီ အေဆာက္အဦးတစ္ခုေပါ့။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဆားလ္ျမစ္ကို သြားၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ျမစ္လို႕သာဆိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိမွာေတာ့ ေခ်ာင္းသာသာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီက ျမစ္ေတြက ေသးတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီျမစ္ေလာက္ကေတာ့ ဟိုဘက္ဒီဘက္ ႏွစ္ခါေလာက္ အသာေလး လက္ပစ္ကူးလို႕ ရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေရခဲျမစ္နီးပါး ေအးခဲေနေတာ့ ကူးဖို႕ ေနေနသာသာ ျမစ္ေဘးေတာင္ ၾကာၾကာမရပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကေတာ့ ဆားလ္ျမစ္ေပၚက တံတားေလး တစ္စင္းပါ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ရဲတိုက္ႀကီးရွိရာ ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဖြဲ႕ေလး ခ်ီတက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒါေတာ့ ရဲတိုက္ႀကီးကို အေဝးက ျမင္ရတဲ့ပံုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးက ဘီစီ ၁၀၀ ေလာက္တုန္းက ေရာမအင္ပါယာႀကီးရဲ႕ အစိပ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီျပတိုက္ႀကီးမွ အလြန္တရာ ေရွးက်လွတဲ့ ေက်ာက္ဆစ္ပညာမ်ားနဲ႕ တကြ ေက်ာက္တုံးနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ရဲတိုက္ႀကီးကို အံဖြယ္ဘနန္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဆားလ္ ျမစ္ေပၚမွာ ေက်ာက္တံုးနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားႀကီးေတြက ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ေပမဲ့ ယေန႕တိုင္ အသံုးျပဳလို႕ ရေနေသးတာကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဂ်ာမနီမွာ ရွိတဲ့ အေဆာက္္အဦးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေက်ာက္တံုးႀကီးေတြနဲ႕ တစ္တံုးေပၚတစ္တံုးဆင့္ၿပီး ေဆာက္လုပ္ထားတာကိုလည္း ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ 
ကၽြန္ေတာ္တို႕က ေက်ာင္းသားေတြဆိုေတာ့ ျပတိုက္ေၾကးလည္း ေပးစရာမလိုခဲ့တဲ့အျပင္ ျပတိုက္မွ ဂ်ာမန္မေလးက ဂိုက္လုပ္ေပးတာေရာေၾကာင့္ အေတာ္အသင့္ ပိုနားလည္ခဲ့တာေပါ့ေလ။ သူမ ရွင္းျပခဲ့သေလာက္ထဲက ကိုယ္နားလည္သေလာက္ ျပန္လည္တင္ျပလိုက္ပါရေစ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အရင္ဆံုးစေခၚသြားတဲ့ ေနရာကေတာ့ ေရွးေခတ္က စစ္သည္ေတာ္ေတြ ဝတ္ဆင္ခဲ့တဲ့ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာမ်ားထားရာေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္သူက ဓားနဲ႕ခုတ္လွံနဲ႕ ထိုးတဲ့အခါ အသားကို အလြယ္တကူ မထိႏိုင္ ဝတ္ဆင္ရတဲ့ သံခ်ပ္ကာ အက်ႌႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေလးခ်ိန္အားျဖင့္ေတာ့ ၁၀ ပိႆာေက်ာ္မယ္ထင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သာဆို ဝတ္ဖို႕ေနေနသာသာ အက်ႌကို မ,မႏိုင္တာနဲ႕ပဲ ရန္သူသတ္တာ ခံရေလာက္တယ္။ အဲဒီ အက်ႌႀကီးကေတာ့ ဒီမွာပါ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သံဦးထုပ္ကို ျပပါတယ္။ အဲဒါေလးကေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ ေဆာင္းလို႕ ရပါေသးတယ္။ ဦးထုတ္က ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားရွိပါတယ္။ တစ္ခုက မ်က္လံုးေလး နည္းနည္းပဲ ေဖာ္ထားတဲ့ ဦးထုပ္နဲ႕ ေနာက္တစ္ခုက မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုလံုးျမင္ရတဲ့ဟာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္အိပ္ေလးလည္း ပါပါေသးတယ္။ ပံုေတြကေတာ့ ဒီမွာပါ။
အဲ .. ဒီျပတိုက္ထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားတစ္ခုေတြ႕ခဲ့တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္က ကစားခဲ့ဖူးတဲ့ ဇယ္ခတ္လို႕ရတဲ့ လူရိုးဆစ္ေလး ၃ ခုကို ေတြ႕ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားၿမိဳ႕ေတြမွာေတာ့ မသိပါ။ မံုရြာနယ္တစ္ဝိုက္ အညာမွာေတာ့ ငယ္ငယ္က ေက်ာက္ခဲအလံုးေလးေတြ ၅ လံုးနဲ႕ ဇယ္ခတ္တမ္း ကစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေက်ာက္ခဲလံုးေလးေတြ ၅ လံုးကို တစ္ခုေျမွာက္လိုက္ က်န္တစ္ခုေကာက္လိုက္နဲ႕ လက္ေခါက္လက္ျပန္ ကစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူတို႕ဆီမွာလည္း အဲဒီလို ကစားနည္းမ်ိဳးရွိေနခဲ့တာကို ေတြ႕ျမင္ခ့ဲရပါတယ္။ ဒီေန႕ေခတ္မွာေတာ့ ကစားၾကဟန္ မရွိလွပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဆီက ၅ ခု ကစားတာကို သူတို႕ဆီက ၃ ခုနဲ႕ ကစားတာပဲ ကြာပါတယ္။ ေအာက္မွာ ကစားတဲ့ အရိုးဆစ္ေလး ၃ ခုနဲ႕အတူ ကစားနည္းေတြကိုပါ ဂ်ာမန္လို ေရးထားတာကို ခုလို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အေျမာက္ေတြ တပ္ဆင္ထားတဲ့ေနရာေတြကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဒီေနရာႀကီးဟာ ဘုရင္နဲ႕ စစ္သားေတြသာသြားလာခြင့္ ရတဲ့ေနရာေတြေပါ့ေလ။ ဒီရဲတိုက္ႀကီး တည္ေဆာက္ဖို႕အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေက်ာက္တုံးေတြကို ျပည္သူေတြဆီကေန လုပ္ခေပးၿပီး ဝယ္ယူခဲ့တယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေရွးေခတ္က လူေတြရဲ႕ အမွတ္သေကၤတ တခ်ိဳ႕ကို ေလ့လာခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာက္တံုးတစ္ခု ထုဆစ္ၿပီးတိုင္း ထုဆစ္သူရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အမွတ္အသားတစ္ခု ေပးရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီ သေကၤတအေရအတြက္ေပၚမူတည္ၿပီး လုပ္ခအား ေပးတယ္လို႕ ရွင္းျပပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ သေကၤတေတြနဲ႕ ေက်ာက္ပံုးႀကီးကေတာ့ ဒီမွာပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တစ္ေထာင္ေလာက္ကတည္းက ဆိုေပမဲ့ ဒီေန႕ထိ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္တဲ့ လက္ရာေတြေၾကာင့္ ဒီၿမိဳ႕ကိုလာလည္ၾကတဲ့သူေတြလည္း မ်ားလွပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းႀကီးေရွ႕မွာ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပံုေလးပါ။
ႏွင္းေတြၾကားမွာ ရာသီဥတုက ေအးခဲေနခဲ့ေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ခင္မင္မွုကေတာ့ ေႏြးေထြးေနခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၁၇ ေယာက္လံုးက တစ္ေယာက္ တစ္ႏိုင္ငံစီေတြေပါ့။ အာဖရိကကလည္းပါတယ္။ အာရွကလည္းပါတယ္ေပါ့။အထူးသျဖင့္ အာဖရိကေတြနဲ႕ ေပါင္းျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ေရာက္တတ္ရာရာ ေျပာၾကရင္း အာဖရိကတိုက္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ဂါနာက သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ဂ်ာမနီက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အခင္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဥေရာပနဲ႕ အာဖရိက အိမ္ေထာင္ေရး၊ အခ်စ္ေရးအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ ေနာက္မွပဲ ေဖာက္သည္ခ်ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ခုေလာက္ဆို မ်က္စိလည္း ေညာင္းေလာက္ေရာေပါ့။ ဗဟုသုတ တစ္ခုတေလ ရသြားပါေစလို႕ ဆုမြန္ေျခြလွ်က္။ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
herostar
1 comments:
မုဒိတာပြားမိပါတယ္ ....
ေနာက္လဲ တင္ပါအုန္း အၿမဲအားေပးေနတယ္