လြမ္းတယ္ အခ်စ္ရယ္
ျမန္မာျပည္ဟာ ဘယ္ဆီ္ရွိမယ္ဆိုတာေတာင္ မွန္းရခက္တဲ့အခါ
ေရေဝးၾကာလို ျဖစ္ရပါတယ္

ခ်ယ္ရီေတြ လမ္းတေလွ်ာက္သင္းေနေပမဲ့
ပိေတာက္ရနံ႕ကိုပဲ ျမတ္နိဳးမိတယ္
တမာရနံ႕ကိုပဲ တြယ္တာေနမိတယ္

အုတ္ခင္းလမ္းေတြနဲ႕ သန္႕ရွင္းေနတတ္တဲ့
ျမိဳ႕ျပက လမ္းေတြကို ေလွ်ာက္ေနရေပမဲ့
အတူ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေျမနီလမ္းေလးကိုပဲ
သတိရေနမိတယ္

ခ်စ္သူရွိရာ ခ်စ္သူ႕နယ္ေျမသည္သာ
ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ နားခိုရာဆိုတာ
ၾကာေလ ပိုသိလာေလပဲ

ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ အဆင္ေျပေနေပမဲ့
စိတ္ထဲမွာ မေပ်ာ္ဘူး...
မေရာက္တာ အေတာ္ၾကာေနျပီဆိုေတာ့
အိမ္ေရွ႕က ပိေတာက္ပင္ၾကီးကေတာင္
ကိုယ့္ကို သူစိမ္းတစ္ေယာက္လိုမ်ားထင္ေနမလားပဲေနာ္

ကေလးဆန္တယ္လို႕ပဲဆိုခ်င္ဆို
ခ်စ္သူရဲ႕လက္ကေလးကို ယုယုယယ
ဆုတ္ကိုင္ခြင့္ရေနရတာေလာက္
ဘယ္အရာကမွ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ကို
မေႏြးေထြးေစဘူး။

ေဆြးမိတယ္
ခ်စ္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရယ္။